เพื่อสำรวจคำถามนั้นและอื่น ๆ กลุ่มนักชีววิทยาจึงตัดสินใจจัดการกับจีโนมเยลลี่หวีทั้งหมด พวกเขาเลือกเยลลี่รูปวอลนัทMnemiopsis leidyiซึ่งสามารถเก็บได้ง่ายนอกชายฝั่ง Cape Cod รัฐแมสซาชูเซตส์ และเลี้ยงในห้องทดลองในเดือนมกราคม Andy Baxevanis หัวหน้านักวิจัยในโครงการM. leidyi genome และนักชีววิทยาเปรียบเทียบที่ National Human Genome Research Institute ในเมือง Bethesda รัฐ Md. ได้นำเสนอผลงานของทีมในซานฟรานซิสโก รัฐแคลิฟอร์เนีย ในการประชุมประจำปีของ สมาคมชีววิทยาเชิงบูรณาการและเปรียบเทียบ. ตามแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ตัวหนึ่งที่เปรียบ
เทียบจีโนมของหวีเยลลี่หลายพันส่วนกับจีโนมของสิ่งมีชีวิตอื่นๆ
เยลลี่หวีอยู่ที่ฐานของต้นไม้แห่งชีวิต อย่างไรก็ตาม การวิเคราะห์อีกชิ้นหนึ่งวางเยลลี่หวีไว้ใต้แมงกะพรุนและเครือญาติของแมงกะพรุน แต่ก็ไม่สามารถระบุได้ว่าฟองน้ำหรือเยลลี่หวีเกิดก่อนหรือไม่
ทีมของ Baxevanis ได้สแกนจีโนมหวีเยลลี่เพื่อหากลุ่มยีนที่แพร่หลายและเป็นพื้นฐานที่สุดในอาณาจักรสัตว์ เซลล์สัตว์สื่อสารและเกาะติดกันด้วยโมเลกุลที่เรียกว่าโปรตีน LIM แต่เยลลี่หวีมียีนที่เข้ารหัสโปรตีนเหล่านี้น้อยกว่าสัตว์อื่นๆ ส่วนประกอบระดับโมเลกุลของเส้นทางการส่งสัญญาณที่เกี่ยวข้องกับการเจริญเติบโตของเซลล์และเมแทบอลิซึมหายไปในเยลลี่หวีและฟองน้ำ ยีนHoxกุญแจสู่การพัฒนาในระยะเริ่มต้นและรับผิดชอบในการส่งสัญญาณว่าสมอง แขนขาหรือส่วนอื่นๆ ของร่างกายควรก่อตัวอย่างไร ก็ไม่มีอยู่ในเยลลี่หวีและฟองน้ำ และเยลลี่หวีอาจเป็นสัตว์ชนิดเดียวที่ไม่มีทั้งโมเลกุลควบคุมยีนที่เรียกว่า microRNAs และกลไกของโมเลกุลในการสร้างพวกมัน
Baxevanis กล่าวว่าคำอธิบายที่ง่ายที่สุดสำหรับยีนที่หายไปคือพวกมันมีวิวัฒนาการหลังจากหวีเยลลี่ที่แตกแขนงออกจากบรรพบุรุษของสัตว์อื่น ๆ โดยเถียงกันเรื่องจุดก่อนหน้านี้บนต้นไม้สำหรับเยลลี่
การสนับสนุนเพิ่มเติมสำหรับการจัดตำแหน่งใหม่อย่างน่าทึ่งของ comb jelly เกิดขึ้นในการประชุมที่ซานฟรานซิสโก ซึ่งนอกเหนือจากการบรรยายของ Baxevanis แล้ว ยังมีการนำเสนอและโปสเตอร์อื่นๆ อีก 13 รายการที่เกี่ยวข้องกับจีโนมของเยลลี่
ข้อมูลที่สำคัญที่สุดคือข้อมูลใหม่จากกลุ่มที่นำโดย Moroz ซึ่งเพิ่งเสร็จสิ้นการวิเคราะห์จีโนมของวุ้นหวีมะยม
— P. bacheiความงามสมมาตรที่มีขนสีรุ้งแปดหวีและหนวดเหนียวยาวสองเส้น ในต้นไม้แห่งวิวัฒนาการของสัตว์ใหม่ของทีม เยลลี่หวีก็แยกจากกิ่งด้านล่างสุด ใต้ฟองน้ำ
Moroz นักประสาทวิทยาได้รับแจ้งให้ศึกษาเยลลี่หวีเนื่องจากสนใจในที่มาของระบบประสาท เขาสงสัยว่าเยลลี่หวีสามารถเป็นตัวแทนของรูปแบบเดิมของเราได้
เช่นเดียวกับ Baxevanis Moroz และเพื่อนร่วมงานของเขาพบความแตกต่างทางพันธุกรรมระหว่างเยลลี่หวีมะยมกับสัตว์ประเภทอื่นที่พวกเขาเปรียบเทียบด้วย
Moroz ยังคงอยู่กับการค้นพบที่ว่าทั้งหวีเยลลี่และฟองน้ำขาดยีนหลายตัวที่คิดว่ามีความสำคัญต่อระบบประสาทที่ทำงานอยู่ ผลลัพธ์นั้นสมเหตุสมผลสำหรับฟองน้ำเพราะพวกมันไม่มีเส้นประสาท เขากล่าว แต่สำหรับหวีเยลลี่ “มันน่าตกใจเพราะมีสมอง ระบบประสาท และปฏิกิริยาที่ซับซ้อน” หวีเยลลี่ทำงานอยู่: บางชนิดไล่ล่าเหยื่อและบางชนิดก็ขับหนวดออกเหมือนอวนจับปลา ทว่าทั้งสองทีมไม่พบยีนที่เข้ารหัสเซโรโทนิน โดปามีน และสารสื่อประสาทแบบคลาสสิกอื่น ๆ ส่วนใหญ่ที่ส่งข้อความระหว่างเซลล์ประสาทในสัตว์อื่น โปรตีนที่ขาดหายไปในสัตว์อื่น ๆ ก็เช่นกัน เป็นแนวทางในการเจริญเติบโตของเซลล์ประสาท
นอกจากนี้ จีโนมของเยลลี่หวีที่ไม่มีอยู่ในจีโนมยังเป็นกลุ่มยีนปกติที่เกี่ยวข้องกับกล้ามเนื้อในสัตว์อื่นๆ และยีนของกล้ามเนื้อที่มีอยู่ในเยลลี่หวีก็ทำงานในลักษณะที่ผิดปกติ ตัวอย่างเช่น ยีนที่ในสัตว์อื่นๆ ก่อตัวเป็นชั้นเนื้อเยื่อกลาง (ซึ่งกล้ามเนื้อเกิดขึ้น) ถูกเปิดใช้งานในเซลล์ประสาทในเยลลี่หวี
credit : patrickgodschalk.com viagraonlinesenzaricetta.net sandpointcommunityradio.com citizenscityhall.com olkultur.com arcclinicalservices.org kleinerhase.com realitykings4u.com mobarawalker.com getyourgamefeeton.com
